به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

تاثیر یک رژیم غذایی خاص بر سرطان مغز

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۶۶۳۸

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ‏ ، پژوهشگران دریافتند که با حذف آمینو اسید‌های خاص از رژیم غذایی جوندگانی که مبتلا به نوعی کشنده از سرطان مغز به نام گلیوبلاستوما هستند، سلول‌های مخرب از طریق فرآیندی به نام فروپتوز (ferroptosis) شروع به مردن کردند.

علاوه بر این، موش‌هایی که تحت رژیم‌های غذایی محدود کننده قرار گرفتند نیز از دارو‌هایی که همان نوع مرگ سلول‌های سرطانی را تحریک می‌کردند، استقبال بیشتری کردند و این یافته‌ها را به منبعی بالقوه برای مبارزه با این بیماری در انسان تبدیل کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گلیوبلاستوما شایع‌ترین تومور بدخیم اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز می‌کند.

بنا بر اعلام ” نیو اطلس , ‏ مرگ سلولی در بدن ما بخشی طبیعی از عملکرد بدن ماست. به طور معمول، از طریق فرآیندی به نام آپوپتوز (apoptosis)، سلول‌هایی که غیرطبیعی هستند یا به سادگی دیگر مورد نیاز نیستند، از بین می‌روند و دوباره جذب می‌شوند.

با این حال، این فرآیند می‌تواند در سلول‌های سرطانی مسدود شود، بنابراین کار بدن برای خلاص شدن از شر آن‌ها دشوارتر می‌شود که به آن‌ها اجازه می‌دهد تکثیر شوند و سلامتی ما را با تهدیدی جدی مواجه کنند.

فروپتوز نوع دیگری از مرگ سلولی است که تقریبا به تازگی کشف شده است و آهن در آن نقشی کلیدی دارد. فعال شدن آن قبلاً با روشی ممکن برای مبارزه با سرطان مرتبط دانسته شده است.

اکنون در یک مطالعه جدید، یک گروه پژوهشی از دانشکده پزشکی دانشگاه نورث کارولینا (UNC) و دانشگاه کلمبیا کشف کردند که سلول‌های دخیل در تشکیل گلیوبلاستوما به ویژه در معرض مرگ فروپتوز هستند.

این یافته قابل توجه است، زیرا گلیوبلاستوما دارای نرخ مرگ و میر ۱۰۰ درصدی و بدون هیچ درمان شناخته شده‌ای است. همچنین سرطانی است که به سرعت در حال شیوع است و متوسط دوره زنده ماندن آن فقط ۱۶ ماه است.

پژوهشگران در مطالعه خود برای موش‌ها یک رژیم غذایی ویژه در نظر گرفتند که مصرف سیستئین و متیونین، دو آمینو اسید (اسید آمینه) گوگردی را محدود می‌کرد، اسید آمینه‌هایی که قبلاً محدودیت آن‌ها با فروپتوز و مرگ سلول‌های سرطانی در سرطان ریه و پانکراس و همچنین سارکوم مرتبط بود.

سیستئین (Cysteine) یک آلفاآمینو اسید است که در بدن انسان در ترکیب پروتئین‌های مختلفی به کار رفته است. شکل ظاهری این ترکیب شیمیایی به صورت پودر یا بلور‌های سفید است. این اسید آمینه در رژیم غذایی انسان ضروری نیست و می‌تواند از متابولیسم ترکیباتی مانند متیونین تولید شود. سیستئین در منابع حیوانی مانند تخم‌مرغ، لبنیات و گوشت مرغ و منابع گیاهی مانند پیاز، کلم بروکلی و غلات و در موی انسان و خوک یافت می‌شود.

متیونین (Methionine) نیز یکی از اسید‌های آمینه مهم در جیره غذایی دام، طیور و شیلات است که در تبدیل مواد غذایی به پروتئین و در نتیجه سرعت وزن‌گیری، سلامت و ایمنی بدن آن‌ها و پر درآوردن مجدد در طیور تأثیرگذار است. متیونین یکی از مهم‌ترین جیره‌های وارداتی خوراک طیور و دام است که می‌تواند قیمت گوشت و محصولات پروتئینی در سبد غذایی مردم را تحت تأثیر قرار دهد.

پژوهشگران نه تنها دریافتند که این رژیم غذایی، سلول‌های گلیوبلاستوما را بیشتر در معرض مرگ ناشی از فروپتوز قرار می‌دهد، بلکه همچنین خاطرنشان کردند که سلول‌ها به واسطه آن بیشتر در معرض دارو‌های شیمی‌درمانی قرار می‌گیرند، به این معنی که می‌توان آن‌ها را در دوز‌های پایین‌تر به بدن تحویل داد.

در نهایت، تمام موش‌هایی که این رژیم غذایی ویژه را پیگیری کردند نسبت به موش‌هایی که رژیم غذایی معمولی داشتند، دوره‌های بقای بیشتری داشتند. ضمن اینکه موش‌هایی که رژیم غذایی ترکیبی و شیمی‌درمانی داشتند بهترین عملکرد را نشان دادند.

سیستئین در غلات کامل، گوشت گاو، تخم مرغ و مرغ و طیور، فراوان است. در حالی که غذا‌های سرشار از متیونین شامل آجیل، ماهی و گوشت خوک و همچنین گوشت گاو، تخم مرغ و ماکیان است.

مشخص نیست که آیا بیماران انسانی مبتلا به گلیوبلاستوما در صورت پیگیری این رژیم غذایی محدود کننده این دو آمینواسید مانند موش‌های مطالعه حاضر نتیجه بگیرند یا خیر، چیزی که دومینیک هیگینز پژوهشگر ارشد دانشگاه نورث کارولینا قصد دارد آن را کشف کند.

هیگینز می‌گوید: اکنون ما باید راهی برای حذف این اجزا (سیستئین و متیونین) از طریق نیاز‌های غذایی پیدا کنیم، در حالی که هنوز نیاز‌های انرژی که ممکن است یک بیمار داشته باشد، به ویژه بیماران سرطانی که نیاز‌های متفاوتی نسبت به بیماران معمولی دارند، حفظ کنیم.

وی در حال کار با همکارانش برای طراحی یک مطالعه انسانی است که در آن بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما قبل از جراحی و برداشتن تومور تحت این رژیم غذایی قرار بگیرند.

سپس پژوهشگران بعد از جراحی، تومور‌ها را تجزیه و تحلیل خواهند کرد تا ببینند این رژیم غذایی چه تاثیری بر آن‌ها داشته است.

این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: رژیم غذایی موش هایی مرگ سلول سلول ها موش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۶۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مصرف زیاد غذا‌های ناسالم باعث آسیب دائمی مغز می‌شود!

نتایج تحقیقات تازه نشان داده است که خوردن دراز مدت وعده‌های غذایی پرچرب و شیرین می‌تواند منجر به بروز اختلالات پایدار در حافظه شود.

به گزارش یورونیوز، در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذا‌های فرآوری‌شده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانسته‌اند. یکی از یافته‌های دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذا‌ها اغلب بر حافظه تأثیر می‌گذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.

پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند این شیوه زندگی چه نتایجی را می‌تواند برای آن‌ها در بر داشته باشد؟

برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موش‌ها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذا‌های پرچرب و شیرین قرار داد.

این بازه سنی برای موش‌ها مشابه دوران نوجوانی در انسان‌ها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موش‌های صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آن‌ها را بهتر دریابند.

بعد از این بازه زمانی در آزمایش‌های حافظه مشخص شد موش‌هایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمی‌توانستند اشیاء جدید را در صحنه‌ای که چند روز قبل کاوش کرده بودند شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.

این در حالی بود که گروه دیگر موش‌ها، که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.

اسکات کانوسکی، عصب‌شناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در این باره می‌گوید: «آنچه که ما در تحقیقاتمان می‌بینیم این است که اگر موش‌ها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه شان اختلالات پایدار پیدا می‌کند.»

مشکلات حافظه برای موش‌های گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسان‌ها)، ادامه داشت.

آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب نقش یک انتقال‌دهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: «سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موش‌ها کمک می‌کند تا رویداد‌ها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسان‌ها است که به ما امکان می‌دهد تا رویداد‌های گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر می‌رسد که این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کرده‌اند، اتفاق نمی‌افتد.»

محققان می‌گویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسان‌ها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.